Het mocht en kon weer, voor het eerst sinds 2019 was er weer een TransSardinië! En zo reden 13 mountainbikers samen met 6 gravelbikers van Olbia in het noorden naar Cagliari in het zuiden.
De dagetappes van de gravelbikers en de mountainbikers waren natuurlijk verschillend. Sardinië is zeer dun bevolkt en er rijden in het binnenland erg weinig auto’s. Overal lopen schapen los die bij elkaar gehouden worden door herdershonden zonder herder. Soms rijdt je door Engels aandoende landschappen met prachtige meren en dan weer door grillige berglandschappen met rotsformaties. In sommige etappes worden grote stukken met kurkbomen afgewisseld met enorme windmolens. Niet overal worden de koeiekadavers weggehaald en zwijnen kun je overal tegenkomen.
De routes gaan over wandelpaadjes, die niet overal te fietsen zijn, stukken zeer autoluw asfalt en veel zand en grindpaden, met vaak geweldige uitzichten. De hotels liggen soms in slaperige dorpjes, 2 x in een stad en een paar keer in the middle of nowhere. Kortom bij de TransSardinië voel je je echt op een ander continent, hoewel het eten is dan weer wel echt Italiaans, niks mis mee dus! Hoewel het weer niet was zoals je normaal gesproken mag verwachten hebben de mountainbikers enorm van dit avontuur genoten en verheugen ze zich al op een volgende “exotische reis”.
Dit zeiden de deelnemers over deze reis
"Wat is Sardinië toch heerlijk rustig!"
"Hoe hebben ze al die routes toch gevonden, bijna 400 km dwars over het eiland"
"Niet of wel te fietsen: het blijft prachtig!"
"Hier zie je weer dat onkruid niet bestaat: wat een prachtige bloemenpracht en kijk eens naar die zee van bougainville!"
"Je kunt hier een half uur over het asfalt fietsen zonder een auto tegen te komen"
"Respect voor die gravelbikers, die met hun verzet ook die onverharde 15% hellingen omhoog fietsen!"
"Geweldig hoe die kevers die bolletjes koeiepoep naar de overkant van de weg transporteren"
Bekijk de foto's en de aftermovie:
Bekijk de rest van de foto's in het Facebook album
